Uçar gider gönül kuşum,
Konar bir ardıcın dalına.
Oracıkta sabahlardı,
Benim, yalnız bir köyüm vardı.
Bedenimi sürükleyip götürseler,
Gurbeti kafes edip başıma geçirseler.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
