Şöyle bir oturdum
Tenha bir parka.
Her taraf yeşil,
yemyeşildi.
Hüznüm tetikte,
hemen deşildi.
Burası
gurbet yurdum Danimarka.
Ufuk dümdüz önümde.
Yok dağ tepe.
Alçak bir coğrafya,
Kuzey Avrupa.
Çöker bir sis.
Yollar açık.
Karşımda heybetli kasis.
Düştüm hayallere:
Bir kaç saniye dahi olsa kısacık.
Sarar beni sıcacık.
Dünyanın en güzel bucağındayım.
Köyümün kucağındayım.
Vatanımın güneşine;
Gönlümde olmayan eşine
Bir uzansam sere serpe.
Ah özlemim hâla taze, çok körpe.
24 Mart 2004 Çarşamba, Danimarka-Køge 19.10
Necmi ÜnsalKayıt Tarihi : 8.5.2004 11:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sana buram buram yurdunun havasını gönderiyorum,
Pencerini tırmalayan rüzgarlardan;
Toprağından bir tutam gönderiyorum,
Sana yazdığım mısralardan...
Saygılarımla- Kabul Et
TÜM YORUMLAR (13)