Gurbet; neyden bir uzun nefes,
Her günbatışında hasret; turuncu ufuktur
Ve bir yaprak ucunda titreyen damladır yüreğim...
Yangınlarımı söndüren yağmurdu dudakların,
Dindi...
Her kanun taksimi; İstanbul
Ve İstanbul,sensin şimdi...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Gene çok etkileyici....
Şiire bir saz heyetinin arasından giriyor ve İstanbul gibi bir sevdanın tanıklığında buluyoruz kendimizi ...
Kutluyorum sayın Ünal Beşkese, içtenlikle ve saygı ile ....
Bu şiir ile ilgili 71 tane yorum bulunmakta