Gurbet Şiiri - Ahmed Ayhan Sağır

Yaban elde bikararım
Bitmiyor efkârım zarım
Koydun hayalimi yarım
Beni benden almayaydın
Keşke gurbet olmayaydın

Hasret düşürmüş telaşa
Vurmuş başı taştan taşa
Akıl kafi gelmez başa
Bu meçhule dalmayaydın
Keşke gurbet olmayaydın

Gurbetçinin kahrı ağır
İster ağla ister bağır
Feryatlara kulak sağır
Özlem ile dolmayaydın
Keşke gurbet olmayaydın

Alın teridir maaşı
Gizlide akar gözyaşı
Zehirden acıdır aşı
Bu diyarda kalmayaydın
Keşke gurbet olmayaydın

Bu bir devran çağlar aşar
Hicran yüreklerden taşar
Sılayı gurbette yaşar
Bilali saç yolmayaydın
Keşke gurbet olmayaydın