Gurbet Şiiri - Nurittin Günay

Ne de yamandır şu gurbet elleri
Derdini açacak dost bulamazsın
Ağlayıp inlersin naçar kalırsın
Yarana basacak tuz bulamazsın

Gurbette özlersin ana babayı
Gün gelir ararsın taşı toprağı
Anlatmak için çektiğin cefayı
Mektubun atacak pul bulamazsın

Gurbet el acıdır çekilmez kahrı
Toplarsın tez elden tası tarağı
Kana kana öpmek için toprağı
Sılaya gidecek yol bulamazsın

Aş peşinde iş peşinde koşarsın
Yorgun argın yatağına yatarsın
Gün gelir ecel şerbetin içersin
Namazın kılacak kul bulamazsın

Günay der ki bildiğin yoldan şaşma
Azgın nehir gibi çağlayıp coşma
Cefası çoktur gurbet ele kanma
Dönmek istersin de iz bulamazsın