Can evime hançer vurdu
Ciğerimi söktü gurbet…
İçime hüzün oturdu
Gönle kezzap döktü gurbet
Duman duman çöktü gurbet…
Uzaktalar ana baba
Yaban oldu dost akraba
Ne yapsam n’etsem acâba
Sıktı gurbet sıktı gurbet
Duman duman çöktü gurbet…
Umudum hayâlim söndü
Bayrağım yarıya indi
Yolumuz gurbete döndü
Aktı gurbet aktı gurbet
Duman duman çöktü gurbet…
Bülbül oldum gülüm yandı
Mızrap oldum telim yandı
Gurbet elden dilim yandı
Yaktı gurbet yıktı gurbet
Duman duman çöktü gurbet…
Hayatımı haram etti
Gurbet beni verem etti
Bir Aslı’ya Kerem etti
Koktu gurbet koktu gurbet
Duman duman çöktü gurbet…
Coştum bulandım duruldum
Nice dostlara sarıldım
Hem kırıldım hem yoruldum
Hesabımda yoktu gurbet
Duman duman çöktü gurbet…
ŞAKALAR’ı çekti gurbet…
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 17:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler...kutluYORUM..HARİKA...
TÜM YORUMLAR (4)