Ne sağım var benim nede solum
Tek başına,
Her ikisiyim
Düştüğüm de nasıl iki ellerimle birden tutunacak nesneler arıyorsa
Böyle hayatın en çıplak ve en luzumu kadar gerçeğine
Alnını yamaçlar gibi herbir yoklukta hayatı ışık ışığa süzerek
Bakan gözlerime sonsuz hesapsızım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta