Acıyla çaldı kapının tokmağı
Duruma anlam veremedim yavrum...
Hepten çözüldü dizlerimin bağı
Kalkıp açmaya varamadım yavrum...
Bu dünyada gün göremedim yavrum...
İçimde garip anlaşılmaz duygu
Dilimde dualar, kalbimde korku
Kafamda canlandı binlerce kurgu
O anı hayra yoramadım yavrum
Bu dünyada gün göremedim yavrum...
Olaydım olaydım, olmaz olaydım
Ne vardı şimdiye kalmaz olaydım
Bu kara haberi almaz olaydım
Kadere karşı duramadım yavrum...
Bu dünyada gün göremedim yavrum...
Yüreğim ağzımda, çıktım dışarı
Ortalık mahşer yeri, can pazarı
Ocağımı söndürmüş şer rüzgarı
Göğsümü siper geremedim yavrum
Bu dünyada gün göremedim yavrum...
Gonca gül bedenin yere yığılmış
Kırılmış dalın, yaprağın dağılmış
Hayallerin, kan gölünde boğulmuş
Parçandan bütün öremedim yavrum
Bu dünyada gün göremedim yavrum...
Başımıza bela, şeytan mı bunlar
İnsan suretinde, hayvan mı bunlar
Dost bellediğimiz düşman mı bunlar
Vahşete akıl eremedim yavrum
Bu dünyada gün göremedim yavrum...
Şahadet şerbetini tas tas içtin
Melekler katında kanatlar açtın
Yükseldin göklere, kuş gibi uçtun
Doyunca seni saramadım yavrum
Bu dünyada gün göremedim yavrum...
Olaya sebep olanlar utansın
Yüreğe acı salanlar utansın
Baştaki sessiz kalanlar utansın
Kimseye hesap soramadım yavrum
Bu dünyada gün göremedim yavrum...
Kayıt Tarihi : 4.4.2009 02:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!