Eşimin tayininin Güney Doğuya çıktığını öğrenince; içimde hem korku,hemde yeni bir hayata başlamanın heyecanı vardı.Korkuyordum çünkü; masmavi bir deniz ve yemyeşil bir doğadan ayrılıp kıraç,sıcak bir ile gidecektik.Korkuyordum çünkü; kıraç toprakların insanlarıda (yaşadıkları iklim nedeniyle olmalı zira daha öncesinden deneyimlerim oldu) kıraç oluyordu.Heyecenlıydım çünkü; on yıl sonra eşim ve oğlumla yeni bir hayata başlayacak,bir aile olabilecektik.Heyecenlıydın çünkü; yoğun ve yorucu geçen iş hayatından sonra dinlenebilecektim….
Artık dört yıl yaşayacağımız ile yaklaştıkça yeşilin yerini kahverengi hatta kızıl renk aldı.14 temmuz, yazın en sıcak zamanında zor bir yolculuk tam onaltı saat ve boğazı yakan kuru,sıcak bir hava….Aldığım her nefes hem ciğerlerimi,hem boğazımı,hemde kalbimi yakıyordu.Daha varmadan düşünmeye başladım ‘’insan nasıl yaşardı denizi ve ağaçları görmeden’’? Denizin tuz ve yosun kokusunu soluyarak büyüyen insanlar hep o kokuyu ararlar,yeşilin her tonunu görerek dünyaya gözlerini açanlar hep o huzur verici manzarayı görmek isterler……
Biz oturacağımız evi hiç görmeden,orada çalışan (eşimin iki yıl berber çalışacağı) arkadaşları tarafından tutulmuştu.Biz eşyalarla beraber gittik ve içimi derin bir hüzün sardı…..Toz,sıcak,çürümüş kokular……..Hiçbir şey yapmadan bir gün ağladığımı hatırlıyorum.Orada yaşayamam ölürüm gibi hissediyordum.
Apartmanın kapıcısı (Allah razı olsun Ondan ve ailesinden) hemen el attılar eşyaları taşımaya.Günlerden Pazar,su ve elektirik kesik,abone olabilmek için pazartesi olması gerek.İlk gün ve gece öyle geçti,bir mum ışığı ve bir şişe suyla…..
Ertesi gün içimde hüzünle ‘’bu işi başaracağım,burada kalacağım,bunu yapacağım’’ diye söz verdim kendime.Bir ay sürdü yerleşebilmemiz.Bir işi yapsak,bir diğerinde pürüz çıkıyordu….
Sıcak……50 dereceye varan,nefes aldırmayan,gece uyutmayan kupkuru sıcak.Ama asıl sorun elektriklerdi.Her evde güç ayarlayıcısı takılmalıymış zira voltlar 220 den 100 e düşüyor,birden 300 e çıkıyordu.Buzdolabının yerinden çıkıp dans ettiğini gördüm.
Nihayet klima aldık serinleyeceğiz derken,bir hafta sonra klima,televizyon,uydu cihazı,bilgisayar ve tüm mutfak gereçleri yandı.Meğer buralarda ürün ömrü on yıl değil beş yılmış.Beklemeye başladık klima yapılsın diye.Tam iki ay.Havalarda serinledi tabi ki bu arada.Ah! düşünüyorum da berbat günlerdi…..
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
