Güneşte Üşüyorum Şiiri - Duran Saper

GÜNEŞTE ÜŞÜYORUM

Var olmanın anlamını kaybettik yolumuzda
Derin yaralar açılmış daha da kaşıyorum
Zehirle dolmuş dilimiz hayır yok sonumuzda
Durgunluğun farkındayım beleşte yaşıyorum

Terkediyor uykularım gelmiyor sabahlarım
Karanlıklarda asılı görünmez günahlarım
Sığ düşünceler kök saldı çoğaldı silahlarım
Yorgunluğun kahrındayım ateşte pişiyorum

Özlem yüklü dağlarımda çok yangınlar oluştu
Gitti sağlığımız elden, kayıp kimlik oluştu
Sustu sevgi nidaları riyakarlar konuştu
Dargınlığın şavkındayım güneşte üşüyorum

Duran SAPER 21.02.2013