küçük bir karanlık dahi bırakmadan
yalnızlığımdan güneşler doğurmak isterdim
hiç bitmeyecek gecelerden sabaha
son bir ümit kırıntısı ile
bir kez daha görebilmek için seni
ellerimi daldırıp benden içeri seni arıyorum
sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran gülüşünden topluyorum birer birer ve gözlerinden yansıyan sevgi sözcüklerini bunların her biri güneşimi doğurmak için
gözlerim kan çanağı, yorgun ve uykusuz olsam da dilediğim gibi düşünüyorum seni çünkü yalnızlığımda sen varsın
Kayıt Tarihi : 6.2.2002 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!