Güneşi Ulaştıran

Parmak uçlarımı okşayan elleri vardı,
Pamuğa dokunur gibi olurdu ellerim sanki,
Başın nerede, omzumda huzur bulurdu sahi,
Ve gözlerin o sevgiyle bakan gözlerin nerede şimdi
Yılmadan, yıkılmadan döndürdüm etrafında dünyayı,
Sen merkeziydin biliyorsun tüm hayatımın,
Nereye istersen gelirim diyen ağzın bal akıtırdı sanki,
Şimdi gitmemi söylüyor inanayım mı?
Ve güneşi dudaklarıma getirmiştin bir sabah,
Kavrulmuştu dudaklarım şimdi özleminle yanar,
Biliyorum seni hergün kıskanırdı afitap

İnatçıydım düşmem dedim yollarda senle yürürken,
Tökezledim ama düşmedim dizlerimde senden yaralar,
Ağaçlar yapraklarıyla sardı etrafımızı değmesin diye nazar,
Sen her sabah güneşi gözlerime kavuşturan.