Güneşi gözlerine saklasam,
Zamanı durdursam bir bakışında,
İçimde titreyen ince dalgalar var,
İsmini bir yaprak gibi sürüklüyor kıyılara.
Kaybolsam kendi karanlığımda,
Yolumu unutsam, sadece seni hatırlasam,
Bir adımda kendimden uzaklaşıp
Sana yaklaşsam usulca.
Sessizliğin tam ortasında
Kalbim ağır ağır çarpsa,
Dokunamadığım ellerinle
Rüyalarımda beni tutsan sıkıca.
Kırık aynalarda kendime bakarken
Parçalarımı sen toplasan,
Her biri özlemle titreyen
Avuçlarında yeniden can bulsan.
Korkular fısıldasa derinlerden,
Yalnızlık yürürken ardımdan,
Sen içimde saklı kalsan,
Bana cesaret veren bir ışık olsan.
Yaralı duygularımı sarıp
Gecenin kalbine umut olsan,
Bir sevda gibi filizlenip,
İçime işlesen yeniden.
Ve sen...
Gözlerimde saklı kalan güneş,
Yüreğime dokunsan bir kez daha,
Suskun cümlelerimizden
Yeni bir şiir doğsa.
Karanlıkta unutulmuş ne varsa
Nazikçe aydınlatsak birlikte,
Sevgiyi yeniden öğrensek
Hiç konuşmadan, sadece bakışlarla.
Rüzgarın tenime bıraktığı gibi
Sözlerin içimi sarsa,
Kırgınlıklar eriyip gitse,
Ben sana bakarken
Küllerimden doğsam yeniden.
Zamanın ellerinden tutsak birlikte,
Sessizlikle örülmüş yollarda yürüsek,
Adımlarımızın yankısı
Kalbimizin melodisi olsa.
Ve sonsuzlukta,
Gözlerinle yeniden baksam hayata,
Sanki ilk kez seviyormuş gibi
İçinden geçsem...
Ve kalbinde
Sonsuza dek kalsam.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 20.7.2025 17:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!