Büyürken karanlığın yüzü Sivas’ta
kanıyor ömrümüzün türkü gülleri
kanıyor yangınların ortasında
coşkun mızrapların kırılan sesi
incecik kalemlerin kahreden yazgısıyla
çekiyor Pir Sultan kendi ipini
ve kör oluyor Veysel bir daha
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta