Atı Gülşah’la kalbinin rabıtası hiç kopmayan Duran’ın, tarlalar arasından geçerken güneş çiçeklerini seyretmesi, onların aşık oldukları Güneş’ten bir an olsun yüz çevirmeyişlerine imrenmesidir. Bu odur:
GÜNEŞ ÇİÇEĞİ
Şaban ABAK
Dönmesin kalbim Tanrım, dönmesin kalbim
Dönsün başım