Günebakan Şiiri - Şehri Karakaya

Tepeler arasında köyüm güzeldir.
Benim gönlümdeki yeri özeldir.
Yaban elleri nidem, el bizim eldir.
İçimde hasretin var, sar GÜNEBAKAN.

Dereleri çağlar yeşil vadide.
Niksarın son köyü güzel nadide.
Mesteder her mevsim bütün halide.
Sensiz bana Dünya,dar GÜNEBAKAN.

İki ilkokul var,üçte camisi
Girişte mezarlık,ecdat hepisi.
Ortasından geçer köprü deresi.
Her güzellik sende,var GÜNEBAKAN.

Gölağa tepesi ovalara bakıyor.
Yaylalarımızdan soğuk sular akıyor.
Hasretin çok büyük, yüreğimi yakıyor.
Unutamam seni,zor GÜNEBAKAN.

İn kayası önünde, farksızdır surdan.
Öz vatanım benim,geçemem burdan.
Nice yiğitleri var,vatana kurban.
Özlemini birde bana, sor GÜNEBAKAN.

Bellan tarlasıda düzdür yüksekte
Fırında ekmeği, yağı külekte
Aşlığı,bulguru,unu elekte
Bereketli köysün,nar GÜNEBAKAN.

Değirmen deresi,keten deresi
Sormayın dostlarım ora neresi
Çamağılı,kızılot,küren yöresi
Yeşil ormanların,gür GÜNEBAKAN.

Maden tepeside heran köye bakıyor.
Yemyeşil yamaçlarda bülbül şakıyor
Soğuktur suları,bol bol akıyor.
Kelkit vadisine,sur GÜNEBAKAN.

Gurbete çıkmıştır birçok evladı
Hoştur köyümüzün hasreti yadı.
Allah diyendir oranın bir başka adı.
Ankara’da özleyenin, var GÜNEBAKAN.

Yaylalarda koyunları meleşir
Yiğitleri çayırlarda güreşir
Ümitliyim hizmetlerle gelişir
Sana hizmet aşkımız, var GÜNEBEKAN.

Gümüşalan, Ayva iki yanında
Pınarbeyli komşudur pek yakınında
Kardeş köy Kiracı Aktaş altında
Sensiz geçen günüm, ar GÜNEBAKAN.

Bahar gelir çiçeklerle bezenir.
Yaz gelince herkes işe özenir.
Kış olunca beyaz örtü döşenir.
İlk önce sana yağar, kar GÜNEBAKAN.

Bereketli tarlalarda patetesi hoş olur
Gece yağan çiselerle yaprakları duş olur
Seni düşündükçe, hayallerim kuş olur
Hasretin içimde, har GÜNEBAKAN.

Canik dağlarıda ne güzel dağdır.
Tepeler arası gülistan bağdır.
Ustaoğlu ölmedi dahaca sağdır.
Sensiz Dünya bana, dar GÜNEBAKAN.

İstanbul’da İzmit’te ve Ankara’da
Sakarya’da İzmir’de her mezraada
Evladın var sen rahat ol burada
Herkes sana hasretiz, der GÜNEBAKAN.

Her gün köyü özlemeden duramam
Ölsem bile gurbetelde kalamam
Sen var iken asla vatan aramam
Sensin bana bu cihanda, yar GÜNEBAKAN.

Küçükken harmanlarda çelik oynardık
Terleyince yıkanmaya derelere koşardık
Sen mutlu biz mutlu doyasıya yaşardık
Bitsin artık bu hasret, gel GÜNEBAKAN.

Belediyemiz aşkla sana hizmet ediyor
Her geçen gün dahada güzel olacak diyor
Ustaoğluna kulak ver,sana ne diyor.
Ben ölsemde sen ömür, sür GÜNEBAKAN.