Gündüz Vakti Durdu Zaman!

Gündüzün gün vaktinde bir anlık
Bana oldu dünya birden karanlık
Kendimi hissettim, sanki idamlık
Canımın hükmü olmuş fermanlık.

Sorgularım ben kendimi hergün
Birgün gelecek derim o son gün
Masum bir çocuktum daha dün
Elinde olanı çocuklarla paylaşan
Özünde kötülüğü barındırmayan.

Gel kulum tamam deyince Mevla!
Her halimizi bırakıp, fani dünyada
Konulunca tabutumuz musallaya
Gideceğiz sevenlerin omuzlarında
Dünyadaki son yerimiz kabristana.

Benliğim ömrün sonsuz değil senin
Nasıl yaşarsan yaşa fani bu dünya
Yanlış anlamayın isyan değil haşa
Hesabımızı vermek var paşa paşa
Sorsam, ben dahil bütün insanlara
Olduk işte nefse kul, şeytana maşa.

Masumdur benim çocuk yüreğim
Ülkelerin içini ben karıştırmadım
İnsanları birbirine kırdırmadım
İnsanların canını, malını almadım
Hiç bir ülkede iç savaş çıkarmadım.

Zengin olayım diyerek yaşamadım
Ölümü her an ensemde hissettim
İnsan olduğumu da, unutmadım
Diyebilirim özümde değişmedim
Beden değişir, yaşadım yaşlandım.

Zorlu kulvarları zorlandım geçtim
Mutluluk hayaldi, rüyaydı, düştü
Saçıma aklar otuzumda düştü
Gam kasvet, dertler üşüştü
Gül ektim gül, acı ektim acı biçtim.

Yinede kaderime etmem ki sitem
Aklıma kırıldım, tek bana küstüm
Hep kendime kızdım
Yazdım, çizdim
Ömürlük fermanları bana dizdim.

Kimseye, kimselere dahi bir zaman
Ettirmek istemedim aman el aman
Vakti geldiğinde saati yok ölümün
Neydim oyum dün, bugün, heran
Korkumda yok ölüp gitmekten
Korkum sevdiklerimi görmemekten.

Hayatın vadesi, dolunca dünyada
Beden ziyan ömür olmadan heba
Günler ödünç, çıksak da aya arşa
Azrail gelince bakmaz yaşa başa
İsterse garip ol, ister cihanda paşa
Diyeceğiz geçirdik zamanımızı boşa.

30. 05. 2022
Kalb'i Bahar!