Uzak uzay
Bak uzaylı yakın
Gece karaltı gündüz gölgede
Bu canlıya benzer
Hareket eder
Hakaret eder mi hiç
Hayvan kükrer insan bağırır
Bağrı ağrır kürkü kırkar.
Nefes mi alıyorsun buralardaki yaşayanların ruhunu
Devinimini su içiyorsun değil mi?
Bazı yaşayan hayvanları da yiyoruz uzaylı bizi yer mi?
Biz masa sandalye ederiz.
Evet, yıldızlara baktık.
Makineler emeğimizi yedi
Cihazlar zihnimizi içti
Dijital zekâmızı aldı.
Artık hayatımız yok.
Fotoğraf ve filmimiz var.
Burnumuz fil burnu gibi.
Ellerimizi aldılar.
Aklımızı verdik de.
Oysa hayvan otlar gibi
Aklımızı yerden toplamıştık.
Aşk, dile alınmaz aşk, dilde şaka oldu.
Şapka çıkartır güleriz.
Kendi kendimize.
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 14:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!