öfkemin gökyüzünü çizdim,
kuzey denizlerine baktım.
başlıyorum uzun bir yeşil,
duruyorum kelimeler kanıyor.
anlıyorum güller savaşıyor,
ben evde yokum.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta