Günaydın Şiiri - Züleyha Aktaş

GÜNAYDIN

Günaydın.
Penceremin yanı başın'da,
Şarkı söyler gibi öten serçeler.

Günaydın.
Balkonumdaki çiçeklerime konan,
Minicik..
Rengârenk, yaramaz kelebekler.

Günaydın.
Tarihin izlerini sırtında taşıyan çınar ağacım...
Hakkını helal et, derslerimi çok astım;
Ama tarihi senden öğrendim.

Günaydın.
Kaldırım taşına düşen sabah gölgem,
Henüz uykulu ama umut dolu...

Günaydın.
Henüz demli çayla uyanmamış pencereler...
Duvardaki sarı saat bile geç kalmış gibi bakıyor.

Günaydın.
Sokağın başındaki yaşlı amcanın bastonu,
Her sabah bir dua gibi tıklıyor taşlara.

Günaydın.
Kırık kaldırımın arasından çıkan minik menekşe,
Azmiyle selam duruyor yeni güne.

Günaydın.
Bana inat hâlâ gülümseyen aynadaki hâlim,
Dağınık saçlarımla, umut dolu yaramla.

Günaydın.
Kırıldığım, sustuğum, sonra yine yazdığım dize...
Belki bugün tamamlanırsın,
Belki bugün şarkı olursun...

Günaydın, umutlar.
İçimde filizlenen nazlı çiçek,
Bugün aç da gönlüm görsün seni.

Günaydın, düşlerim.
Geceden arda kalan,
Yastığımda unutulmuş gülüşlerim.

Günaydın.
Simit kokan o sokak,
Çocukluğumla buluşur her sabah.

Günaydın.
Yorgun aynalar, dağınık saçlar,
Yeni güne umutla bakan gözler.

Günaydın, hayat.
Yorgun bir gülüşle karşıladım seni bu sabah,
Kalbimin tam ortasında ince bir sızıyla...
Ama yine de hoş geldin.
Yine de içimdesin, suskun da olsan.

Günaydın, hayat.
Tut elimi, bak, yine geldim sana.
Çayım soğumuş, uykum yarım kalmış,
Ama içimde sıcak bir dua var.
Adını andıkça ısınan bir dünya var.

Günaydın.
Kırıldım, evet... ama dağılmadım.
Topladım kendimi, bir şiir gibi;
Her dizesi senden bir iz taşıyan,
Her hecesi umutla sarılmış bir ben gibi.

Günaydın, hayat.
Bugün farklı olsun istedim.
Yarına borçlu kalmasın duygularım.
Söylenmemiş söz kalmasın içimde,
Mutlu, huzurlu bir gülüşle karşıladım seni.

Şiir: Nûrferah Züleyha

Tarih: 05.07.2025
Cumartesi.
Saat: 08:40