Gün Sonu Gece Bulunduğum Şehrin Yamaçlar ...

Mermerlere oyulamadı adlarımız. Kitaplarda yazılamadı isimlerimiz. Söyleyemedik aslında birbirimize sevgimizi ama dilsiz tüm kuşlarla geldi selamımız birbirimize. Söylenmemiş sözler yazıldı bizden sonra kalsın isimsiz sevgimiz bildiklere diye...

Ve yarınlar hasreti yorgan yaptı kış uykusuna dalmış yüreğimize.
Elbet düşecek yeniden zemheriler, elbet baharın esintisi yüzümüzde dağılacak, elbet kışa kalmış bedenlerimiz ısınacak zemheri sonraları...
Ve yarınlar, titrek yürek çarpmaları ile bedenim sarsılacak ki o zaman sen de ben de tanıyacağız sevginin rengini...

Sustum, kendimi dinliyorum, kayısı ağacından düşen çocuğu düşledim.