Ulu ağaç kurumuş yaprağını döküyor,
Zaman gelip geçiyor yine şafak söküyor,
Feleğin işine bak hep boynumu büküyor,
Bunları anlatmaya gün olur gücüm yetmez;
Gücüm yetmez oy aman gün olur ömrüm yetmez.
Ortaya gün düşünce seher yeli esiyor,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta