Güneş gölgesi idi;
Uzaklar, seni alıp götürdü.
Hüznün kıyılarına vurmuş
Umut sandalının kalıntıları.
Çaresizlik, demokles kılıcı
Başımda sallanır durur.
Yalnızlığın canhıraş sesleri
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




zamana sığmamak mı zamana dar gelmek mi kimbilir belkide ayak uyduramak.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta