İçimde acıyan ve içimi kanatan bir şeyler var. Derinleştikçe derinleşen, kendime bile itiraf edemediğim şeyler...
Bunu ne sen anlayabilirsin, ne de başkaları...
Hiç sevmediğim halde bir sigara alıp yakıyorum. Kaçıp kurtulmak istediğim şeylerden beni kurtaracağını ümit ederek...
İçtiğim sigaranın dumanı genzime kaçıyor. Boğulurcasına öksürmeye başlıyorum. Gözlerimden yaşlar geliyor. Kendime geldiğimde etrafımın karanlık olduğunu görüyorum. Açık penceremin perdeleri uçuşuyor. Koşarak pencereye gidiyorum. Kendi kendime şaşırıyorum. Daha biraz önce gün ışığı gözümü kamaştırıyordu, ne zaman akşam oldu?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta