Gün gelir ölüm de unutur öldüğünü
Bir gassal gelir annenin gözyaşlarıyla yıkar bedenini
Annenden doğduğun ilk günkü gibi Sarar seni beyaz kundağa
Tabutta bir elif gibi uzanırsın musalla taşı üzerinde
Kılınırken cenaze namazın ölenin sen olduğunu anlamadan sen de kılarsın namazını
Tabutunu omuzlayanlar arasında sen de varsın kendine son iyiliğini yapmak üzere omuzluyorsun tabutunu
ölümün ağırlığı bütün bedenine yayılıyor
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta