Gece olanca sessizliğinde,
Birazdan bozulacak bu sessizlik.
İşte duyuldu sancılı feryatlar,
Gün doğmak üzere.
Ve artık gün doğdu,
Kundakta sarılı bir bebekle.
Gözler bir anne aramaklı,
Gözler ki kamaşmış gün doğumuyla.
Henüz ad konmamış bu yeni cana,
Küçük elleriyle sımsıkı tutunur hayata.
İçinde büyüyen binbir umutla,
Geleceğe bakar körpe bir baharla.
''Adın Rana olsun'', bu sabaha uyanan.
Hayatın ilk nefesi, yeni bir destan.
Kundağında saklı koca bir dünya,
Gözlerinde parlayan sonsuz rüya.
Kayıt Tarihi : 6.7.2025 22:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!