Gün Doğmak Üzere Şiiri - Ramazan Karaçoban

Gün doğmak üzere, kağıt ve kalemimle
Akmaz oldu zaman, geçmek bilmiyor vakit
Görmüyor gözüm, yalan dünyayı
Kendim gibi biliyorum, insanoğlunu

Dostlukta kardeşlikte ardım eski günleri
Ne çare gelmiyor gidenler geri,
Biliyorum, gelmeyecek o günler geri
Tıpkı senin gittiğin gibi..

Sessiz her taraf, yalnız duvarlar
Ruhum gibi mahkum bedenimiz yalnızlığa
Bir parça mutluluk uğruna
Hiçe sayıldı o güzelim yarınlar..

Tutmuyor artık ellerim, kağıt da kalem de
Ebedi sonsuz gösterin bana, hani nerde
Doğru sandığımız hayaller için de
Umutta kayboldu geçtiğimiz her günde..