gün biterken
yorgun argın pencerelerden süzülür geceye dönük umutlar
nasıl kapatırsa çiçekler kapılarını
koşarım bir kapıdan ötekine bir bahçeden diğerine
güneş inadına hızlanır acele yetişmek için birilerine
ben koşarım ufkun kızıllığına
karanlıklardan korktuğumu bilir oysa
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
