GÜN BATIMI ŞİİRLERİ

Sana giden yollar mayınlı geçilmez gülüm
Mayın tarlasında gül de yetişmez gülüm
Sen orada, ben burada, hasret tam ortada,
Sevda bir nehir olmuş ama içilmez gülüm.

Sen seheri geçmişsin kuşluk vaktinde
Ben gün batımı beklerim ikindide
..

SEVGİLİM OL EY HAYAT

Verin beni toprağa
Çayır çimen biteyim
Serin kıra bayıra
Lale sümbül tüteyim

..

bilmem kaçıncı gün batımı bu sensiz
en hoyrat rüzgarların akçıl örenindeyim
tüm garipliklerin birleştiği yerde
ne çöller ülkesinde ne serindeyim

kutsal duyguları soluyorum geceler boyu
karanlıklardayım dişlerin beyazlığında
..

Her gün batımı bir yığın hüzün
Yalnızlığıma ortak olur.
Belki yağmur yağar sonra
Gözyaşlarım;
yağmurla kaybolur.

Şairliğim tutar bir ara
..

ve bir kez daha yudumladı günü
sevginin yozluğu içindeyken yine
al perçemli elleriyle
gün batımı içiyordu sebepsiz
o akşam sonrası
ipe gerdi yüreğindeki sevgiyi
ve de varılmaz sılayı
..

yaratır gün batımı özverisinde
uçarı bakışları bencileyin
gözlerin büyüsü bu belli

bir ateş bir kor kızıllık
nar çiçeği düşey ışıkların
umutları gelin telli
..

Eyvallah...
Geldiğim eve de
Gezdiğim dağa da
Kokladığım çiçeğe, dokunduğum buluta, sarıldığım yağmura
Eyvallah kuçaklaştığım güne güneşe
Doğduğum günlerin tan yerlerinden ağarıp uğruma düşen
Gün batımı güzelcelerine kimi gelin kız
..

Sonsuzluğum diyerek and içiyordun
Yokluğuma alışman zor olmadı mı
Beni birgün görmesen can çekiyordun
Unutmaya çalışman zor olmadı mı

Hani bıkmaz beklerdin sen aşk kapımı
Hani sevda şarkındı her kalp atımı
..

Gitmenin diğer adıdır
Günün en buruk tadıdır
Gün batımı
Sonudur gündüzün
Yüreğe çöker hüzün
Oyunların bitti an
Çocukların evine gittiği an
..

deniz bulan ellerden
seyrinde gün batımı
boğuk esen yellerden
terinden terk yatımı

dinler mi ey sevgili
ellerinde saygılı
..

Ağaçlar kalem olsa derya mürekkep
Hecenin hükmü olmaz içinde yoksan
Her gün batımı aşka deyer muhabbet
Gecenin hükmü olmaz ucunda yoksan

Dudağın dudağıma inmedi daha
Ten kokun yastığıma sinmedi daha
..

yar yolunda vurgun yemiş gönül
yakamozların ışımasında feryat
gün batımı zaman
gelip çatmış mevsim hazan


Ey! Bahtı karam
..

Gencin varı yoğu bir tek sevdası
Önüne hep engel başlık parası
Hayat kısa yollar uzuyor
Tasalanma boşuna bekleyen bekler

Kendini kaybetmiş hayatından korkmuyor
Ama ödü kopuyor gülü solacak diye
..

Aklımın ucundaki kumral kız
Tek cümlelik mısralardaki mutluluksun sen
Hani söz vermiştin daha ötesine
Gün batımı cümlesindeki o dargın sözcük sün sen

Rüzgarına yakışmayan o gereksiz dizeyi arayarak.
Ama gecelerin de bir sınırı var
..

tılsımı çözülmüş erken göçlerden kalma
sıkıntılı hayatların ön yargısı
düşlerinde bile sıkılgan hercai atılımlar
bir noktadan bir noktaya çekilmiş lastikler
ki her uzatılış bir kopmaya gebe
bu yüzden gerilim yayıyor hayaller
olmakla olmamak arasına sıkışmış fikirler
..

Bir aşk doğdu tepelerin ardından
Sıcaklığı yürek yakıp dağlıyor
Sevda için vazgeçmişti yurdundan
Bülbül figan etti güller ağlıyor.

Güneş gibi kucaklarken her yanı
Isıtıyor buz kaplayan bu canı
..

Gözlerinin içinde ışıltı,
dudaklarında küçük tebessüm,
kalbin kuş misali hafif,
zihnin deniz kadar sakin,
gökyüzü gibi özgür,
bir o kadarda bulutlar gibi gezgin yüreğin...
bırak ruhunuda ateş kızılı mucizeye,
..

Bir Gün Batımı Gibi Renksiz Bir Aşk Bizimkisi
Ne Sen Bendesin,Nede Gözlerin Yanımda
Eflatun Bir Haykırış Bedenimden semaya
Kafiyesiz Şiirlerimin Sebebi Sensin

Ben Veysel den Aldım Dersimi
Yunus ile Dile Geldim
..

Bir liman görürüm,
Yelkenler, kürekler dolu,
Az önce yorgun düşmüş,
Denizin dalgalarından,
Azgın dalgalarıyla denizin,
Yorgun düşen yelkenli gibi,
Rüzgarla arkadaş olurum,
..

Gün batımı, gök ile yer kucaklaştı mı?
Ay ile yıldız kızıl semada yarıştımı?
Kavra-kucak kurt ile kuzu barıştmı?
Seyreyle ki hallerini hortlak şair.

Her çalı bir nesne görünümünde iken
Gül boyunu büker, yorgan olur ona diken
..