Gün Babalar Günü Şiiri - Atilla Durukan

yine eksikle doğdu gün,
babalar günü bu gün.
yokki babam,ellerini öpeyim,
babayım ben,ellerimi öpen yok.

sözde kaldı babalık,
evlatlık çoook uzakta.
lafta kaldı sevgiler,
selama verecek para bile yok.

neden gün eksik doğar,
neden hep eksik bir yan.
güneş tam tepede iken,
agustosta kar neden yagar.

neden hep kanar yürek,
neden hep aglar yürek
o koca,magrur heybetli,
adamların gözleri neden yaşlı.

elleri nasırlaşmış,
ak düşmüş saçlarına.
belli, beli bükülmüş,
yüreği kelebektir.

hep uzattı elini,
ömür boyu sizlere.
asla sevgi dilenmez,
sevgiyle baktı size.

oglum,kızım ve eşim,
diye, diye kavruldu.
ne eşten gördü sevgi,
ne de çocuklarından.

zamanla koca çınar,
çekildi kabuğuna,
sessiz, sakin kimsesiz,
kaldı, hep tek başına.