Gümüş Dere Şiiri - Cemal Dağlar Türkün

Ey Gençlik! ..
Yakıcı,hüzünlü.
Yırtık yüzlü çocuk! ..
Sen değil miydin?
İzmir'de haykıran.
Sakarya'da,Çanakkale'de destan yazan.
Vatanın,milletin,bayrağın uğruna,
Yüreğini,beynini,
Bedeniyle birlikte.
Kara toprağa koyan...

Genç kız! ..
Beline kadar uzayan,
Rüzgârlarda dalgalanan saçlarını,
Altın sarısı,
Güneşin ışıklarıyla yıkayan,
Mustafa Kemal'in çocukları...
Yargılayacaksınız hayatı.
İbret alıp,
Tarihin sayfalarından...

S İ Z! ..
Savaşçıları olacaksınız bugünün,
Adaletli yargıcı...

Paylaşılırken bölge bölge.
Kesilirken şerit şerit vatan.
İstanbulun devrik günlerinde,
Yedi düvelle çarpışan,
Yepyeni bir neslin evlâdısın sen.
Mustafa Kemal,ATATÜRK ile.
HÜR,CUMHURRİYET'le doğan.

Avuç avuç kurtarılan.
Ateşler içindeki yıkık evlerden,
Yetişenlerin çocukları...
K O R K M A! ..
Jopla,tüfekle,topla.
Gelseler de üstüne yılma! ..
Damarlarını kesseler.
İçindeki hür kan.
B u g ü n k ü...
Hainlerin üzerlerine sıçrar.

Şimdi sıra bizde.
Laikliği dinsizlik olarak algılayan,
ÖZÜRLÜ F A Ş İ S T...
HAİN DİNCİ BEYİNLİLERDEN,
Vatanımızı temizlemeye.
Eğemenlik uğruna,
Vatan,millet,bayrak uğruna...
İkinci bir kurtuluş savaşına...
Mustafa Kemal'in ruhuyla.
DAĞ BAŞINI DUMAN ALMIŞ.
GÜMÜŞ DERE DURMAZ AKAR.

10.08.2016 Gümüş Dere