Cocukken elime bir bilye geçti,
O kadar çok parlıyordu ki,
Ona bakmaktan çok hoşlanıyordum,
Onu elimden bırakamıyordum.
Adını gümüş bilye koydum,
Onunla hiç oynayamıyordum,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta