Gülzâr-ı Dem Şiiri - Nimet Öner

Gülzâr-ı Dem

Dökülmüş gül izârına sabâdan,
Dem almış bâde, mest-i nigâhımdan.
Akasya gölgesinde meclis-i hâtır,
Sükûnla içmişiz çayı rızâdan.

Ferâgat bir dem alır gönül eşiğinden,
Gençlik hevası geçer içimden.
Ey mâzi, ey nâzik-i ömrüm,
Gül açar hâlâ yarin elinden.

Ne hoşdur dîdeye hüsn-i tabiat,
Ne lezîzdir dem-i sohbet, şefkat.
Bir fincan kırılır, lâkin bil ki ey dil,
Her parçasında saklıdır vuslat.

Ali Rıza Öner

Babamın kaleminden