gülüşünün ıslaklığındadır yaşam
dal açar salkım saçak yurdumda
anneler yorgun argın eve dönerken
gülüşün tüm çocukları emzirir
gülüşün zamansız bir ateş gibidir
yüzlerde derin izler açan
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta