yaralı bir şiir süzülür kalemimden
sen kolunda bir ihaneti gezdirirken
bir tutam saçına karışır boğulurum
gözlerinden kaçarken köşe bucak
içimde bir çocuk intihar eder
bir kağıt falında kaybederim umudu
düşlerimi güneşe satarım
ellerin kirlense de her sabah
ben gülüşüne susarım
yaşlarımı yakarım
göz kapaklarıma varamadan
gölgemi kaybederim
bir yaz yağmurunun ardından
tam susturacakken yüreğimi
sana çarpar gözlerim
vurulurum
sen
her sabah ellerin kirli
kolunda bir ihanet
ben
her gece yaralı bir şiir
içimde çocuk cesetleri
gözlerine vurgun
gülüşüne suskun
Kayıt Tarihi : 16.4.2005 16:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikayesi içinde sanırım. Gülüşüne susan, susayan, ihaneti gören bir aşk işte.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!