Yorgun ırmaklar gibi durgun gönlüm
Güneşin kahırlı sızısı var yüreğimde
Islak peteklerime kahrı taşıyor arılar
Ben aşk polenleri serpiyorum evrene
Yangın ilmeğinde hicaz bir aldanış an
Tadımlık sevilerin hıçkırığı dudaklarda
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta