Gülüşüm Kuşlara Emanet Şiiri - Safiye Çakır

kayıp bir kentteyim
sağım solum taş duvar
sarmaş dolaş hüzün
üşüyor battaniyem
pencerem
küfürlerimden gebe

bulut bulut
gecenin saçlarından dökülüyorum
sabahın kollarına
ah aşkı bilseydi hüzün
silerdi göz yaşlarımı

zihin yorgun
sessiz sessiz intiharlar deniyor aklım
varılmamış yolculuklar,
teneşir tahtasında hesapsız ölümler
haddini aşmış
kalemim densiz, cümleler yerli yersiz
yokluğun tökezliyorken rüyalarımda
ismin d/üşüyor
yarı var, yarı yok aklıma

b/aşka yollardan idama gidiyorken şiirler
gecenin şafağına çakılı düşlerim
içimde kal/ma dediğim gün sancısı
ilmek ilmek dolanırken saçlarıma
yüzümde taze kayıp edası

daralıyor sokaklar
çocuk yanım kuşlara emanet
büyümüş korkularım
parmak uçlarıma sığınıyorken sensizlik
adın bir kadehe mahkum
nefesim titrek
memeden düşkün şiirler
büyürken kül tablasında

patlamamış afyonum
beş geçiyor saatim,
boğuluyoruz bir şişenin dibinde
dolu dizgin rüyalar

bakışın sekiyor gözlerimden,
d/üşüyorum
serseri bir göz yaşının kuytusuna

uçurumlar geçiyor kentimizden,
atın diyorum tepe taklak
atın
adınla dualayıp asılıyorum saçlarından
tabutum sıvazlarken saçlarımı
ölüp ölüp diriliyorum
ve ben
bir türlü gidişine yakışır ölemiyorum