Artık şiirlerimde avutmuyor beni
gittikçe çoğalıyor ölümler, yalnızlıklar çünkü
bej rengi hüzünler büyüyor her kopuşta içimde
ve ben ne zaman yazsam saçlarım dökülüyor artık
Ölüm beyazı kağıtlara devriliyor siyah tenli kelimeler
üşüyor tüm mecnunlar
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta