Her fermanda gülün untulan rengi var... sultanım her zerresinde alemin bir gülün ahengi var.. dünya terazesinde ağır basan bir aklın mihengi var...
Sultanların fermanları dermandır teba'ya oturtmuşlar kedi ile köpeği aynı masaya..
yazılar yazılmış bombalarla fezaya... dünyaya gelmek kaza annem babam itti beni yaşamaya... başladım kendi başıma bu ölümle bitecek kavgaya
Bu bahçe bizim bahçemizdi muhabbet tek geçerli akçemizdi, güllerimizi soldurmasınlar padişaha tek dilekçemizdi... Bilekçelerimiz kolumuzda gerekçesiz yollara vurulduk namımız yedi düvele duyuldu karakollardan sorulduk..
Bu zaman böyle geçmez..
gülün rengini unutanlar gülemez...
Ferman verir sultan derman nedir bilmez..
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı