Ah gülüm, niye ses vermiyorsun. Sen ses vermeyince ölüyor kuşlar. Cıvıl cıvıl konuşmuyorsun.
Sesini bana vermedin. O sesi içime çekemedim. Dudaklarına doğru öldüm ama sen benim ölümünü göremedin.
Rengarenk evler ah rengarenk evler, sığınacak bir liman, fazla oldu bana.
Bu deniz çok dalgalı; midem bulanıyor kusuyorum, konuşamıyorum.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta