Bir gül açmıştı gönül bahçeme,
Uzun zarif boyu, al al yaprakları,
Hayrandım yemyeşil gözlerine,
Mağrur mağrur bakardı gökyüzüne.
Her sabah tebessüm ederdi bana,
Gülünce gözleri parlardı,
Güneş vurdu mu yapraklarına,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta