Bir gül açmıştı gönül bahçeme,
Uzun zarif boyu, al al yaprakları,
Hayrandım yemyeşil gözlerine,
Mağrur mağrur bakardı gökyüzüne.
Her sabah tebessüm ederdi bana,
Gülünce gözleri parlardı,
Güneş vurdu mu yapraklarına,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta