Tilki postuna bürünmüş rayları, köprüleri, bekliyordu askerler.
Cepheye taşıyacaktı, Mehmet’çiği mangal kömürüyle çalışan
Kara vagonlu kara trenler.
Kılıktan kılığa giriyordu.
Tilki postundaki nöbet tutan erler.
Sessiz suskun sakindi,
Ağustos sıcağında uykusuz geceler.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim