Gülümse Anne Şiiri - İbrahim Cuma

Gülümse anne...
Gözerinde şafak renginin ışıltısı;
Yanaklarında Anadolu açsın
Tomurcuk tomurcuk...

Bal damlasın dudaklarından yüreğime...
Sol yanımdan, kıpır kıpır dağılsın bedenime...
Ölümü öldüren ezgiler dolansın dilime
Umutları yeşerten Anadolu türküleri gibi
Aheste aheste mırıldanayım...
Gülümsemenle gelen ilkbahara
Bakışınla dirilen tabiata kanayım anne...

Gülümse anne...
Gözlerinle büyüttüğün delikanlı;
Dualarınla uyansın her sabaha...
Akdeniz’in bahar tazeliği gibi
Çukurova’nın bereketine uyansın...
Ve öyle yürüsün umutlarına.
Tertemiz duygularla açsın kollarını
Riyakar kullara kör baksın,
Sahte dostları görmesin gözü
Duymasın kulakları kem sözü,
Öyle kucaklasın insanları...
Öyle yaşasın dünyayı Anne...

Gülümse anne...
Gözlerinde şafak renginin ışıltısı;
Yanaklarında Anadolu açsın
Tomurcuk tomurcuk...