Gülümse Şiiri - Poyraz Özbey

Gülümse…
Çünkü gülüşün—
kırık aynaları onaran bir bahar,
yorgun şehirlere nefes veren bir şarkı.
Umutsuzluk dediğin,
yalnızca gölgenin kısa bir uğrayışı.
Sen gülünce,
kapalı kapılar birer birer açılır,
sokaklara dökülür ilkbahar kahkahaları.
Gülümse…
Her tebessüm,
sessizce umut eken bir mucizedir;
bir kalbi,
yolunu kaybetmiş kuş gibi
evine döndürür.
Ve unutma:
Bir gülüşün,
dünyanın en güzel şiiridir.