Gülümse Şiiri - İzzet Kocadağ

Ne olur yüzüme bak, tebessüm et gülümse!
Ben o baygın gözlere, bir ömür adamışım.
Kirpiğinin okundan, gelecek bir ölümse,
Razıyım vur alnımdan, hedefte iki kaşım.

Gönlümün bir farkı yok, yıkık dökük virandan,
Saklayıp gizliyorum, adını her sorandan.
Gece gündüz ağlarım, korkuyorum hicrandan,
Bir ümit ver gülümse, dinsin artık gözyaşım.

10. 05. 1987 – Pazar / Ankara