kapalı bır sandık gibiyim
içimde neleri barındırmıyorum ki
gülmek mi aglamak mı hangısi daha iyi
ne fırtınalar koptu içimde
kimleri gömdüm topragın dibine
rahmetli dedim öldü gitti dedim
bunca yıldırı sakladım ama
sonun da bende yavaş yavaş bitim
uyandırın benı uyudugum azrail uykusundan
bitsin artık gördügüm bu kötü rüyalar
bıktım artık koskoca yatagı tek başıma kullanmaktan
yenı bir sıcaklık yeni bir sevgı istiyor içim
soyleyın ben nıye yalnızım neden niçin
Kayıt Tarihi : 14.11.2006 11:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!