O bir öğretmendi, adı Gülten’di
Bana hem dost, hem de ustaydı.
Yanımda oldu hep tırmandığım yokuşta
Çok şey öğrendim ondan
Otururdum yanında.
Otuz yaşımda evet, sevdirdi okumayı.
Raflar doldu Gülten’im,
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni