Gülten Ertürk Şiirleri - Şair Gülten Ertürk

Düşman pusu kurmuş dıştan destekli
Havadan ateşi açan köstekli
Bilmiyorlar ki et tırnağa ekli
Ülkem için gazi ya da şehidiz
Ölümden korkmayan tek milletiz biz

Ne zaman yad ellere gitsem arar gözlerim
Ben şehir şehir, köy köy toprağımı özlerim
Ovalarda yaylada yankılanır sözlerim
Sanadır sana adım attığım her bir yolum
Anam gibi sıcaksın sıcaksın ANADOLUM

Özlem dolu bir mektup yazdım yolladım yare
Gönül gurbetimdeki yaralarıma çare
Sensiz bu yürek yitik, darmadağın, avare
Gelişin gelişime muhabbetle katılsın
Bende olan bu bende sen tek gerçek, asılsın

Yurdumda yaşayan her insan;
Vergisini niçin verdiğinin sebebini bilmeli
Bilinçli her insan; zamanında vergisini ödemeli

Huzurlu bir toplum için
Seçenekleri siz seçin

Ben bir öğretmenim
Ben ilk emirle yola çıktım
Heybemde yarınlara taşıdığım çocuklarım var

Ben bir öğretmenim

Başağaç sokakları çocukluğumu gizler
Gazellerin içinde çocukluğumdan izler

Güzün pekmez ocağında patlayan mısırım
Tadı damağımda durur hala bir ısırım

Sen toprağa cemre gibi düştün ya
Sefa’m oldu semalar
Yeşerdi dünya filiz filiz
Çimenlerde gelincik çiçekleri açtırdın
Sonra ay yıldız kan kırmızı dalga dalga
Bayrak oldu her yer

Rüyamda gördüm Mahmut Bilgin seni
Kocaman dev gibi bir adam iri
Elinde tüfek bekliyordun bizi
Şehidim, yiğidim, Mahmut Bilgin’im

Sen dalgalanan bayrak altındaydın