Gülten Ertürk Şiirleri - Şair Gülten Ertürk

Ey gönlümün yücesi, gönüllerin sultanı
Yüzüme sevgiyle bak huzuruna geleyim.
Kalbimin kor ateşi damarda akan kanı
Gönlümü çıranla yak huzuruna geleyim.

Sana olan aşkımı feryadımla yırtarak

Ben bir göğe yükselen
Ay yıldızlı bayrağımı
Birde minareleri severim…
İkisi de benim dünüm, bu günüm,
Yarınım, özgürlüğüm…

Seni bir gün bile görmem diyorum bak bana kar
Bana zindan oluyor boş yine sensiz bu diyar
Geçecek hastalığın olsa da bas bağrına sar
Sana derman olacaksam gelirim ben yine yar....

26/12/2006

Allah bizi öyle güzel yaratmış ki;
Faziletlerini yan yana diz.
Sen yere bile oturamazsın,
Bükülmeyince diz.

Lacivert gecelere sabah olmakta
Tepelerin ardından ay yine doğmakta.

İnsanların kimi düşünceye,
Kimi ise uykuya dalmakta,
parlayan gözler bir bir solmakta...

Şefaat Ya Habibullah (sav)

Biz daha doğmadan, zamanın ötesinden
Sevdası kalbimize nakış nakış işlenen sevgili
Âlemlerin yaratılış sebebi
Sen doğmadan bile ılgıt ılgıt kokun sarmış cihanı

Öyle bir rüzgârdı ki yıldırım gibi çarptı
Bir bahar mevsiminde kara kışa tutuldum
Geldiğim tüm yolların düzlüğü yoktu sarptı
Ortada göz önünde bilerek unutuldum

Sevdiğim bir zamanlar hani senin kuzundum

Hasretin büyüdü aklım sarmıyor
Hangi alemdeyim bir bilebilsen
Sağ kolum demeye dilim varmıyor
Bu gönül diyor ki bak illede Sen! ...

Bilmem bu kalp sende neyi arıyor

Dönmedin gittiğin mübarek yerden
Sevenlerin göz yaşları selden
Alın yazısı bu ne gelir elden
Sana olan sevgi candan mı candan
Sen acı bıraktın bize Handan

Yalvarıyorum Yaratana yana yana, yaram yeni
Yerim yurdum yıkıldı
Yeşillikler yastığım, yok yorganım

Yitirdim yakınlarımı
Yüreğim yanardağ