İnsan olupta insanlığı bilmeyene,
Sevilip sevmeyi istemeyene
Ne yazık!
Çocukken büyümüş çoçukluğunu
Yaşamamış, yaşatmamışlara
Sen gelince canım
Korkmuyorum dışardaki seslerden
Sen olunca
Tesadüfen karşıma cıkan
Örümcekten böcekten korkmuyorum
Sen olunca
Nice aşıklar gelmiş geçmiş
Nice yürekler yanmış kavrulmuş
Mecnun olmuş çölleri aşmış
Ferhat olmuş dağları delmiş
Yanmış yakmış ama sevmiş.
Mutlulukmusun sen ya
Ne zamandır uğramadın
Gülleri seviyorum koparmadan
Sokkak kedilerini öpüyorum
Kirliliklerine bakmadan
Bebeklere ağız burun eğiyorum
Ne yiğit kadındır benim annem.
Üç sene boş gezdiğini gören olmamış.
Şimdi 75 yaşında.
Çok yiğit kadındır annem.
Annemin adını hiç duymadım,
Babamın ağzından,
Dağın tepesindeyim,
Rüzgar saçlarımı tarıyor.
Ürperti geliyor bedenime.
Tuhaf bir gizem içerisindeyim.
Kendimi bırakmak amaçlıyım.
Bırak çizsin bedenimi,
Dört köşe bir dünya,
Daha girdi hayatıma.
Renkgarenk ışıl ışıl hayat dolu.
Çok ilginç şeyler oluyor.
Dışardan takviye yapıyor.
Seyre dalıyorum doyamıyorumda.
Bir başka diyarlardayım.
Koşuyor kalbim
Yagmur altunda
Sırılsıklam
Kanatları yorgun
Birde ıslak
Beni sen getirdin bu hale.
Aşkı tanımama sebep oldun.
Bütün renkleri tanıdım önce,
Sonra zevkleri
Acılar en son geldi.
Beni sen getirdin bu hale.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!